Migrując za granicę musimy przyjąć za fakt, że nasze dzieci będą przynajmniej dwujęzyczne. A w przypadku Szwajcarii będą to więcej niż dwa języki, bo oprócz języka polskiego będą uczyć się niemieckiego ( w części niemieckojęzycznej) i szwajcarskiego:) W dodatku często rodzice naszych pacjentów są również różnej narodowości co powoduje, że dzieci uczą się równolegle w domu dwóch języków: polskiego i języka ojczystego swojego taty lub mamy, a idąc do przedszkola zaczynają uczyć się szwajcarskiego i niemieckiego. Jest to dla mózgu dziecka niemałe wyzwanie, które często przysparza dzieciom sporo problemów z komunikacją z otoczeniem. To z kolei wpływa negatywnie na pewność siebie dziecka, samoocenę i nawiązywanie relacji z rówieśnikami.
Dlatego w tym poście chciałabym zwrócić rodzicom uwagę na fakt, że mogą pomóc swoim pociechom w szybszym opanowywaniu języków stymulując rozwój jego lewej półkuli mózgu. Dlaczego lewej? Otóż mowa jest ściśle powiązana z myśleniem abstrakcyjnym, umożliwiającym przekształcanie myśli w sygnały werbalne, dzięki którym zachodzi komunikacja. U 98% ludzi praworęcznych i ok. 70% leworęcznych ośrodki mowy zlokalizowane są w korze lewej półkuli mózgowej. Znajdują się w niej dwa główne obszary odpowiedzialne za tworzenie oraz rozumienie mowy, połączone są ze sobą za pomocą pęczka łukowatego, który przewodzi między nimi informacje. Lewa półkula jest dzięki temu wyspecjalizowana w werbalnej analizie informacji. To tak w wielkim skrócie:)
Skoro już wiemy jaką rolę odgrywa lewa półkula w rozwijaniu mowy, to teraz w jaki sposób możemy ją stymulować?
W gabinecie wykorzystuję m.in. układanki lewopółkulowe Centrum Metody Krakowskiej, jednak takie ćwiczenia możemy wykonywać również samodzielnie w domu poprzez:
- układanie szeregów ( np. od najmniejszego do największego klocka, kamyczka lub od najjaśniejszej do najciemniejszej barwy czy od najmłodszego do najstarszego członka rodziny wykorzystując rodzinne fotografie:))
- sekwencje (to nic innego jak uporządkowany odpowiednio ciąg elementów, symboli, znaków . Taki ciąg musi być ułożony w narzuconej kolejności i według ustalonych reguł, np. ułożone po sobie 3 klocki niebieskie, 2 klocki czerwone, 3 klocki żółte. Zadaniem dziecka jest ułożyć taką samą sekwencję klocków pod naszą sekwencją)
- relacje (polegają one na dostrzeganiu różnic między obrazkami)
- układanki (polegają na odwzorowaniu podanego obrazka składającego się z różnych elementów, a więc układania „tak samo”, odwzorowywania.)
- kodowanie (dzięki podanym współrzędnym albo określonym ruchom, które należy wykonać, dziecko odkrywa drogę do ukrytego skarbu lub ze startu do mety. W internecie znajdziecie dużo gotowych kart pracy do wydruku)
Jeśli zainteresował Cię ten temat zapraszam do komentowania i zadawania pytań! A jeśli chciał/abyś dowiedzieć się w jaki jeszcze sposób możesz wesprzeć rozwój swojego dziecka skontaktuj się z nami. Dla każdego dziecka dobieramy indywidualny program ćwiczeń w ramach WWR Wczesnego Wsparcia Rozwoju.
Autor: Sylwia Parys, psycholog.
Dodaj komentarz
Komentarze